مردم شهرستان دشتی همچون سایر نقاط کشور،در ایام ماه مبارک رمضان دارای آداب ورسومی هستند که در این نوشته به طور خلاصه به پاره ای از آنها اشاره می گردد.
با نزدیک شدن به شب اول ماه مبارک رمضان،اهالی دشتی برای سلامتی وبرطرف شدن بلا در این ماه صدقه می دهند ومعمولا این جمله را بیان می کنند«ایشا ا... ماه خِیر مُبارکی ری همه مومن مسلمون هاکند»
ایام سحر:
برای بیدار کردن مردم در شبهای اولیه این ماه،دو نفر از اهالی منطقه،یکی از آنها فانوس به دست(برای روشنای راه در تاریکی) ودیگری دله ای(قوطی آهنی) که بر آن می کوبیدند به مدت سه شب در کوچه ها به راه می افتادند تا اهالی را برای وقت سحری بیدار کنند.و بقیه شبها نیز اهالی در ساعتی که در این سه شب بیدار می شدند،برای آنها عادت شده و در همان زمان بیدار می شدند.
یا اینکه،برای بیدار کردن مردم در وقت سحر،یک نفر که خود از قبل سحری را میل می کرد به مسجد می آمد وبا خواندن نیایش،مردم را متوجه می ساخت که الآن موقع بیدار شدن برای سحری است(آن موقع که موبایل یا ساعت زنگدار وامثال آن برای تنظیم کردن وقت وجود نداشت)وبعد از اتمام وقت سحر وچند لحظه مانده به اذان صبح،کسی که می خواست اذان صبح را بگویید با این جمله«ایها الناس ،آب از تریاک»مردم را از خوردن سحری باز می داشت.منظور از جمله ذکر شده هم این بود که خوردن آب یا هر غذای دیگر در این لحظات که باعث باطل شدن روزه می گردد حرام است.
